خدای من؟؟؟

 دیوارهای خالی اتاقم را
از تصویرهای خیالی او پر می کنم
خدای من زیباست...
خدای من رنگین کمان خوشبختی ست
که پشت
هر گریه
انعکاسش را
روی سقف اتاق می بینم
من هیچ
با زبان کهنه صدایش نکرده ام
و نه
لای بقچه پیچ سجاده
رهایش...
او در نهایت اشتیاق به من عاشق شد و
من در نهایت حیرت
حالا...
گاه گاهی که به هم خیره می شویم
تشخیص خدا و بنده
چه سخت است!!!